Hallo ik ben kloontje!

Na mijn eerste dag in Hanoi had ik al twee avonturen-voeten. Door mijn slippers had ik twee schuurplekken tussen mijn tenen aan beide voeten. Ik besloot donderdag dan ook mijn All Stars aan te doen. Ik wilde in Hanoi nog naar het graf van Ho Chi Minh, waar je alleen bedekt naar binnen mag. Ook mijn beige harembroek aan dan maar. En zo was Kloontje geboren. Uiteindelijk bleek het graf dicht. Het enige wat mij dan ook nog restte te doen in Hanoi was de Temple of Literature, het Prison Museum en/of de oudste tempel van Hanoi. Ook stonden er nog wat eet en drink-dingetjes op mijn lijstje, op aanraden van Katie en Mitchel/Nigel. Als ontbijt wilde ik een broodje Hanoi halen bij het vrouwtje in mijn straat: een baquet met ei, vlees, chili, uitjes, kruiden, komkommer en tomaat. Het vrouwtje was er echter niet, dus ik ontbeet bij Highlands Coffee met yoghurt, fruit en een espresso. Shame on me, de blanke tourist.

Terug in mijn straat zag ik een Nederlands meisje van de dag ervoor, Linda. Samen liepen we wat rond en haalden later toch nog een broodje Hanoi. Het vlees lieten we voor wat het was. 's Middags lekker het terrasje gepakt met de view. Een dagje rustig aan leek me niet onverstandig. Eind van de middag op zoek naar het 'bier-plein', een pleintje met de bekende plastic mini-krukjes waar het bier 5000 dong kost (ongeveer 20 eurocent!). Helaas niet gevonden, dus maar een biertje gedaan in het Backpackers hostel. Voor het avondeten wilde ik graag naar een tentje waar je echt Vietnamees kon eten, zowel qua voedsel als qua setting. We vonden het tentje waarover Katie en Mitchel/Nigel mij hadden verteld. Zonder een menukaart te hebben gezien kregen we het volgende op tafel: hamburgers en speklapjes (soort van) in een zoetige soep, een groot bord noodles, een heel groot bord kruiden, een bakje met de zoete soep en een bord loempia's. Het was prima. Samen met een watertje kostte het grapje ons 95.000 dong per persoon. Ongeveer 4 euro. Helemaal prima! Na het eten nog een biertje gedaan en toen lekker in bed gelegen met mijn Lonely. Inlezen voor Sapa, Halong Bay en Hue, die hierna op het programma staan. Eigenlijk zou ik na Noord-Vietnam naar Laos gaan, maar het blijkt moeilijk te zijn en erg lang te duren om vanaf hier de grens over te gaan en in een stad terecht te komen. Ik heb besloten dus eerst midden Vietnam te ontdekken, en dan naar Zuid-Laos te gaan. Maar dat is voor later. Genieten van de dag!

Dag 4, vrijdag in Hanoi. Wederom was het stokbrood-vrouwtje pleite. Ik ontbeet met een bagel, maar dan wel met een Vietnameze twist: het was een cheddar/pepper bagel. Hierna ben ik naar de Temple of Literature gegaan, volgens Katie zeker de moeite waard. Ik besloot te lopen, want het was ongeveer een kwartiertje. De tempel viel wat tegen. Het was meer een mooi park met Aziatische attributen. Na een korte wandeling was ik er klaar voor achterop een motorbike te stappen. Wanneer je in Vietnam op straat loopt, word je elke 30 seconden aangsproken door taxidrivers die je vragen of je een motortaxi nodig hebt. Ik zeg altijd nee. Nu ging ik op zoek en maakte een man blij met 25.000 dong, ongeveer een euro. Het was totaal niet eng, ondanks het feit dat er nauwelijks stoplichten zijn in Hanoi en degenen die er zijn worden vaak genegeerd. Iedereen rijdt door elkaar. Vooral motors. Het plein/de rotonde bij de vijver/het meer is net de rotonde bij de Arc de Triomph. Overigens staat hier ook een cathedral die een beetje op de Notre Dame lijkt. Toch wat Franse invloeden dus. Oversteken heb ik aardig onder knie. Gewoon langzaam de straat op lopen, de motorijders ontwijken jou. Verder zijn de cliche's waar: Vietnamezen eten bijna alleen noodlesoep, vrouwtjes lopen hier in pyjama's over straat met een soort schalen aan een houtenstok op hun schouder. In de schalen kan van alles zitten: van fruit of Vietnameze hapjes tot een heel terras of een grote pan soep. Ook zij vragen elke 30 seconden of je iets wilt. Zelfs als je op een terras van een restaurant zit. De vrouwtjes dragen van die echte Vietnameze (Aziatische?) hoedjes. Ik negeer ze inmiddels. 99% van de Vietnamezen is mini. Ik overdrijf niet als de meeste vrouwen de 1,50 m niet halen. Ik ben dan ook de langste van Vietnam, op sommige andere toeristen na. "You very tall", zei het meisje uit mijn hostel 's morgens tegen me. Ik stelde haar gerust. "Even for a Dutch girl". Ik ben echt Kloontje het Reuzenkind.

's Middags ben ik naar het Prison Museum geweest. Dat was indrukwekkend. De gevangenis is ooit gebouwd door Franse kolonisten, de Kolonisten van Vietnam. De bijnaam Hanoi Hilton bleek niet echt gepast. Cellen zo groot als Rox d'r kleine kamer waar 20 tot 50 vrouwen in zaten (stonden?), de mannen zaten met hun enkels vast aan de grond, allemaal op een rij. Om over de doden-cellen maar niet te spreken. In deze gevangenis hebben vroeger ook veel American pilots gezeten, die uit de lucht geschoten waren door de Vietnamezen. Zij werden soepeler behandeld: hun bed had een lattenbodempje en een bamboo-matras daar bovenop. Ik mag niet klagen over mijn bed! Ook heb ik zo'n apparaat gezien waar gevangenen mee werden onthoofd. Geen prettig gezicht. De hoofden werden in rieten manden geshowd aan de bevolking, zo bleek uit de foto die naast het apparaat hing.

Eind van de middag een snelle hap gegeten bij een klein restaurantje. Daarna opgehaald bij het hostel om naar Sapa te gaan met de nachttrein. See you in Sapa!